گــــــــاهی اوقاتــــــــ ازفکرهایی که درون سرم موج میزند خسته میشوم ازاین همه حرفــــــــ ازاین همه ایده باخودم میگویمــــــــ شاید تمام این افکرایده های توخالی روزی جایگاه بزرگیــــــــ رادرون زندگیمــــــــ ایفامیکندامابازنا امیدانه به خودم میگویم اینــــــــ فکرها خیالبافی ست وهیچ وقتــــــــ نمیتواندجنبه ی واقعی بودنــــــــ رابه خودبگیردشایددرآینده ای نچندانــــــــ دورهمه چیز به واقعیت بپیوندد...برای به واقعیتــــــــ پیوستن افکارمــــــــ حاضرم تابی نهایت هابرومــــــــ من برای پرواز درآسمان اندیشه بیقرارمــــــــ وقتی میتوانم بایک قلم پدرروزگار صدها کتابــــــــ را سیاه کنم...حسرتــــــــ روزی رامیکشم که بعد ازمرگمــــــــ فقط یکــــــــ تکه کاغذ ازمن بجامی ماند که در انتهای آنــــــــ نوشته بــــــــازگشت همه ی مابسوی توست.