زنده زنده؛کنار خود مردیم*

خم به ابروی خود نیاوردیم*

مثل دیوار پیر کاه گلی*

کاشکی ایستاده می مردیم*

مثل سیبی شعور مان که رسید*

پیش پای درخت پژمردیم*

در فریب شناسنامه ی خویش*

گول تاریخ فوت را خوردیم*

خانه را بوی مرگمان پر کرد*

زندگی را به گور خود بردیم*

در قماری که نام حسرت داشت*

خون دل بود هر چه ما بردیم*

خواب ما هرچه هست سنگین نیست*

مثل فریاد شیشه ها تردیم*

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: