من سکوتم را به عشقم ریختم
حس عشقت را به غم آمیختم
گفتگو در حرفهایم مرده بود
هستی ام را باد با خود برده بود
واژه هایم حس تلخ مرگ داشت
هر کسی دیدم هزاران رنگ داشت
درد خود با چاه نجوا می کنم
اشک را تقدیم صحرا می کنم

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند ، کسی را به کسی نیست
آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست
این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش رو و باز پسی نیست
تا آئینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آئینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم ، به تو بر می خورم اما
آن سان شده ام گم که به من دسترسی نیست
آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم ، خار و خسی نیست
امروز که محتاج توام ، جای تو خالیست
فردا که می آیی به سراغم نفسی نیست
در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است
وقتی همه ی بودن ما جز هوسی نیست

خدا پشت وپناهت زود برگرد

فدای شکل ماهت زودبرگرد

هوا سرد است شالت را بینداز

بگیر این هم کلاهت زود برگرد

ببین این گونه نگذاری بماند

دو چشمانم به راهت زود برگرد

دلم را می شکانی ای مسافر

به جبران گناهت زود برگرد

برایت نیست جایی مثل خانه

به سوی زادگاهت زود برگرد

بیا از زیر قرآنم گذر کن

خدا پشت و پناهت زود برگرد

برای دل خوشی ام استخاره میگیرم

اگرکه خوب درنیامد دوباره میگیرم

همیشه سفره ی گسترده ی نگاهت را

برای برکت شعراستعاره میگیرم

برای این که مبادا خطا کند چشمم

از آب و آینه حتی کناره میگیرم

شبی که ماه نباشد سراغ چشم تورا

از آشنای قدیمش ستاره میگیرم

اگرچه حرف دلت راشنیده ام اما

برای دلخوشی ام استخاره میگیرم

 بوی ترانه های ازل میدهد لبت

خوش باش خوش که طعم عسل میدهد لبت

لب نیست نازنین ملکوت ملاحت است

بوی سبوی عزوجل میدهد لبت

بگشای آن طراوت فرزانه راکه باز

مارا شبانه ذوق غزل میدهد لبت

الله اکبرازتو که با خمربوسه ای

معنای ناب خیرعمل میدهد لبت

گل شرم گونه های تو خود وحی منزل است

بوی ترانه های ازل میدهد لبت

تو آسمانی و من ریشه درزمین دارم```

همیشه فاصله ای هست داد از این دارم```

قبول کن که گذشت ست کارمن از اشک

که سالهاست به تنهایی ام یقین دارم```

تو نیز دغدغه ات از دقایقت پیداست```

مراببخش که چشم نکته بین دارم```

بخوان وپاک کن و اسم خویش را بنویس```

به دفترغزلم هرچه نقطه چین...دارم```

کسی هنوز عیار تو رانفهمیده ست```

منم که از تو به اشعر خود نگین دارم```

.......................................................................

....................................................................... 

 اسم من چیست خدایا چه کنم یادم نیست```

امشب آماده شدم تاچه کنم یادم نیست```

من که همسایه ی نزدیک شقایق بودم```

پاشدم آمدم اینجا چه کنم یادم نیست```

من چرا از تو بریدم وچرابرگشتم

وبنا شد که دلم را چه کنم یادم نیست```

من نشانی دل دربه درم را بانو```

از تو پرسیده ام اما چه کنم یادم نیست```

این نوشته غزل کیست که من می خوانم```

اسم او چیست ؟ خدایا چه کنم یادم نیست```

 ♪♪ ♫♪♪ ♫♪♪ ♫♪♪ ♫♪♪ ♫

 رد شد درست یک دو قدم از مقابلم```

آرام ریخت پشت قدم های او دلم```

تبدیل شد به حس هبوطی که عاقبت```

باچشم های بسته فرو برد درگلم```

دریا نبود ..بودولی رد گام هاش```

طرحی همیشه ریخت براندوه ساحلم```

یک اتفاق ..نه که بیوفتد وبگذرد```

آمد نشست همنفسم شد و قاتلم```

حالاتمام رهگذران مکث میکنند```

این نقش ردپای شماهست یا دلم```