مرابازیچه خود ساخت چون موساکه دریا را

فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسا را

نسیم مست وقتی بوی گل می داد حس کردم

که این دیوانه پرپر می کند یک روز گل هارا

خیانت قصه تلخی ست اما از که می نالم

خودم پرورده بودم در هواریون یهودا را

خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست

چه اسان ننگ می خوانند نیرنگ زلیخا را

کسی را تاب دیدار سر زلف پریشان نیست

چرا اشفته می خواهی خدایا خاطر ما را

نمی دانم چه افسونی گریبان گیر مجنون است

که وحشی می کند چشمانش اهوهای صحرا را

چه خواهد کرد با ما عشق پرسیدیم و خندیدی

فقط با پاسخت پیچیده تر کردی معما را

www.hamid2007.loxblog.com